cwayinvestment

ปีนี้เป็นปีที่ผมตั้งใจอย่ายิ่งในการจะลงทุนเพื่อสุขภาพ โดยตั้งใจจะสละเวลาวันละ 1 ชั่วโมงในการออกกำลังกาย ดีใจที่ผ่านมาหนึ่งอาทิตย์สามารถออกไปวิ่งแบบสม่ำเสมอได้ทุกวัน ไม่ขี้เกียจเหมือนปีก่อน ผมเองย้อนกลับมาดูตัวเอง ว่าสุขภาพทรุดโทรมไปทุกปี ยิ่งแก่ขึ้นโรคต่างๆก็ถามหา ถึงจะไม่เจ็บป่วยหนักแต่ก็ถือว่าเป็นสัญญาณบอกเหตุว่าร่างกายไม่ฟิตดังก่อน เช่นอาการปวดหัว, อาการท้องอืด อาการเป็นหวัดบ่อยๆ ปวดหลังปวดตัว เป็นต้น เรามักใส่ใจจะลงทุนเพื่อสร้างความมั่นคง แต่จะมีประโยชน์อะไรเล่าถ้าร่างกายอ่อนแอและไม่สามารถอยู่ใช้เงินทองที่หามาได้อย่างมีความสุขปราศจากโรคภัย เพราะฉนั้นเราควรตระหนักถึงจุดนี้ ไม่ใช่หักโหมใช้ร่างกายแบบไม่เว้น ทำงานหนักตลอดสัปดาห์ ศุกร์กินเหล้า เสาร์ดูบอล อาทิตย์นอนแฮงค์ทั้งวัน ก็ไม่ไหว จั่วหัวมาด้วยคำถามพื้นฐานว่า "เล่นหุ้นยากไหม?" เพราะมีน้องคนหนึ่งถามมาทาง facebook ผมเองเลยอยากเอาประเด็นนี้มาเขียนบ้าง เพราะยอมรับว่าหลายเรื่องที่เขียนไปค่อนข้างไปทางขั้นกลางและสูง คนที่ไม่มีพื้นฐานหรือไม่เคยลงทุนอาจจะอ่านแล้วไม่เข้าใจนัก หัวข้อนี้ขอเขียนอะไรเบาๆ สำหรับมือใหม่หัดขับ ในวันหยุดสบ

บ่อยครั้งที่หลายคนอยากรู้ว่า หุ้นตัวที่ตนเองสนใจนั้นมันน่าที่จะเข้าไปลงทุนแล้วหรือยัง แน่นอนว่าถ้ามีเครื่องมือ ดูจังหวะจากกราฟได้ก็คงไม่ยาก แต่ถ้าไม่ใช่แนวเทคนิคจ๋า แต่อยากเลือกหุ้นเพื่อลงทุนยาว โดยมองหาจังหวะดีๆ ผมมีอีกหนึ่งค่าที่ใช้ประมาณการคราวๆได้มาแนะนำ ค่าที่ว่าคือค่าเบต้า(Beta) นั้นเองครับ เบต้าที่ว่าไม่ใช่ครีมทาหน้าแต่อย่างใด แต่มันคือ ค่าสัมประสิทธ์ตัวเปรียบเทียบระหว่างหุ้นกับดัชนีตลาดหลักทรัพย์(SET) เพื่อดูแนวโน้มอย่างไร ซึ่งมีที่มาจากสมการเส้นตรงบนระบบสมการแบบ linear system equation แน่นอนว่าท่านสามารถคำนวนได้เองจากโปรแกรมคณิตศาสตร์เช่น Matlab หรือจะคำนวณแบบอเรย์เพื่อหาจาก Gauss-Elimination ด้วยมือก็ได้ ที่ชี้ประเด็นนี้เพราะจะบอกว่ามันคือคณิตศาสตร์ ราคาหุ้นก็คือข้อมูล ชุดตัวเลข อย่าไปมองว่าเป็นไสยศาสตร์หรือโชคลางแต่อย่างไร ง่ายไปกว่านัั้นแบบทั่วไปท่านสามารถอ่านค่านี้ได้จากตารางหุ้นในหนังสือพิมพ์ หรือจะดูจากโปรแกรมเทรดหุ้นเช่น efinance ก็ได้ สมการ y = a + bx เมื่อ y คือ ราคาหุ้น x คือ ดัชนีตลาดหลักทรัพย์ a คือ ค่าอัลฟ่า (alpha) b คือ ค่าเบต้า (beta) หรือคือค่าความชันของสมการ

หัวใจของกลยุทธ เรื่องของกลยุทธการลงทุนที่ผมขอแชร์เทคนิคที่ตัวเองใช้ในการลงทุนแบบ Day Trade คือกลยุทธขี่ม้าเลียบค่าย หลักการใหญ่ใจความคือ การกินทีละน้อยหรือตอดกินเพื่อไม่ไปทำลายเกมส์ของรายใหญ่ เราต้องเข้าใจก่อนว่าหุ้น Day Trade มันวิ่งได้เพราะมีคนคุมเกมส์การซื้อ ขาย การที่เราโลภอยากได้มาก ลงทุนด้วยเงินจำนวนมาก(ไม่มากถึงรายใหญ่ แต่ก็มากพอจะตบหมดช่อง) มันทำให้เกมส์และการคุมจังหวะของรายใหญ่เสียไป  แน่นอนว่าคนที่คุมเกมส์จะมี Bid offer ที่เขาวางไว้ ดังนั้นเราต้องให้เกียติร์คือเล่นไปตามเทรนด์ กินตามรายใหญ่ อย่าทำอะไรที่ไปขัดใจ หรือโดนจับได้เพราะแทนที่จะได้เราอาจจะเสียและโดนเล่นงานโทษฐานไปขย่มเกมส์ของคนอื่น อีกประเด็นของกลยุทธนี้คือ การสอนให้เรารู้จักพอกินคำเล็ก ไม่ละโมบเพราะเหยื่อที่รายใหญ่ใช้ตกปลาในเกมส์นี้คือความโลภ ถ้าเราไม่โลภกินพองามเราจะอิ่ม แต่ถ้าละโมบกินเยอะเราจะจุกและตาย ยกตัวอย่างเช่นหุ้นปกติถ้ามีการไล่ราคาให้บวกไปถึง 10% ในหนึ่งวัน ถ้าเราเล่นตามกลยุทธนี้ควรจะอิ่มและลงตั้งแต่ 6% แล้ว ถึงแม้จะปล่อยให้ Profit run ได้แต่ต้องไม่ลืมว่านี้คือเกมส์ระหว่างวัน มันมีโอกาสที่หุ้นจะลง

หลายคนมักถามผมว่า ผมเป็นนักลงทุนประเภทไหน? จริงๆแล้วผมเองไม่เคยคิดจำแนกหรือจำกัดวิธีการลงทุนของตัวเอง เพราะผมเชื่อว่าทุกแบบย่อมมีทั้งข้อดี และข้อด้อยเสมอ การที่เราพยายามจะจำแนกตนเองด้วยอุดมการณ์หรือความเชื่อที่มีอคติ บางครั้งมันก็เป็นอุปสรรค์ในการเดินทางไปถึงเป้าหมายได้เช่นกัน โดยเฉพาะการสูญเสียโอกาส การเป็นนักลงทุนจะเป็นประเภทไหนไม่สำคัญ เท่ากับการเข้าใจถึงแก่นหรือปรัชญาการลงทุนในประเภทนั้นๆ เพราะการเข้าใจอย่างแท้จริงจะทำให้เราประยุกต์ใช้หลักการลงทุนในรูปแบบต่างๆ นำจุดแข็งมาใช้ในสถานการณ์ได้อย่างเหมาะสม ผมเองคงเป็น VSOP ตามนิยามของพี่คลายเครียด เพราะผมเองชื่นชอบความเป็ นเหตุเป็นผลของการลงทุนระยะยาวแบบเน้นคุณค่า(นำเอาข้อได้เปรียบของการลงทุนนี้มาใช้ช่วงตลาดขาลง) และก็นิยมการสร้างผลตอบแทนแบบเพิ่มพูนจากการลงทุนแบบเก็งกำไร (นำเอาข้อได้เปรียบของการลงทุนนี้มาใช้ช่วงตลาดขาขึ้นและออกข้าง) ซึ่งสามารถจำกัดความเสี่ยงได้จากการบริหารจัดการเงินทุน ดังนั้นการจัดพอร์ตการลงทุนของผมจึงผสมผสานการลงทุนทั้งระยะสั้นและระยะยาวแบบสมานฉันท์กลมเกลียว โดยนำกำไรจากการเก็งกำไร มาลงทุนระยะยาวแบบเน้นมูลค่า ทำให้เกิ